ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟ
(Μεσόγειος)
- Θάνατος
Στίχοι
Χαφιές στο σπίτι η θεία σου
Κι αστυνόμος η μαμά
Του τρόμου αθώα πρόσωπα
Που αργοπεθαίνουν στη δική σου
αγκαλια
Παυλάκι γύρω σου σωπαίνουν
Τους φτάνει που ανασαίνουν
Τι ζητάς
Ετοιμοθάνατου είσαι γέννα
Κουλός με χρυσαφένια βένα
Που το πας
Με το χαβά του θυμικού σου
Ματζούνι του μυαλού σου
Τι μιλάς
Ξέρουνε τι τους περιμένει
Στην πολυθρόνα βολεμένοι
Τι ρωτάς
Κάπου τριγυρίζει μια παράξενη ματιά
Κάτι σε γεμίζει με θανάτου σιγουριά
Κανείς δε θες να σε δαμάσεί
Κι ομώς πονάς για ότι έχεις χάσει
Και ρωτάς
Βυζαίνει ακόμα το όνειρό σου
Κι ο πόνος μοιάζει νάναι γιατρικό
σου
Που ζητάς
Στο Αμστερνταμ ο Φαληριώτης
Και στο Παρίσι ο Βελεσιώτης
Σου γελάν
Θανάτου χρέος σου μετράνε
Σε καταφύγια σε τραβάνε
Και ξεχνάς
Μουσική, στίχοι: Παύλος Σιδηρόπουλος
“έσκυψε απ΄την βάρκα την σελήνη για να πιεί μες το νερό-έτσι τον πήρε το μακρύ ποτάμι του θανάτου τον Λι Πο.
Έιπαν πως ήταν μεθυσμένος, αλλά και ξεμέθυστος να ήταν, πάλι θα έσκυβε απ’ την βάρκα την σελήνη
για να πιεί μες το νερό γιατί αφάνταστα βαθύς γι’ αυτήν ο έρωτάς του και κυρίως γιατί: ως ποιητής,
πίστευε, είμαι σίγουρος ότι μπορούσε την σελήνη πράγματι να πιεί, μες το νερό - και το κατόρθωσε.
